بررسی مدل‎های زنجیره ارزش در صنعت آموزش الکترونیکی و ارائه مدل بهینه (مطالعه موردی: یکی از دانشگاه‎های تهران)

امروزه یکی از فرصت‎هایی که فناوری اطلاعات و ارتباطات در اختیار مراکز آموزشی قرار داده، بهره‎گیری از آموزش الکترونیکی است. از آنجاکه این شیوه آموزش، رفته‎رفته به یک صنعت تبدیل شده است، بنابراین مفاهیم ارزش، خلق ارزش و زنجیره ارزش در آموزش سنتی نیاز به بازنگری و به‎روزرسانی براساس اجزای تشکیل‎دهنده یک سیستم آموزش الکترونیکی دارد. در این پژوهش با هدف ارائه یک مدل بهینه زنجیره ارزش، ضمن بررسی مقایسه‎ای مدل‎های زنجیره ارزش موجود در آموزش سنتی و الکترونیکی، شاخص‎های مهم یک مدل زنجیره ارزش ایده‎آل، از مرحله نیازسنجی تا ارزیابی نهایی دوره‎های الکترونیکی استخراج شد و با استفاده از ابزار مصاحبه، از زوایای گوناگون و با طرح 59 سؤال در سه بخش کلی تحلیل و طراحی، اجرا و ارزیابی در جامعه پژوهشی متشکل از دانشجویان به‎عنوان مشتری، اساتید، کارشناسان، مدیران، تأمین‎کنندگان و تولیدکنندگان محتوا در دانشگاه مورد مطالعه، نظرسنجی شد. در پایان، براساس نتایج حاصل از این نظرسنجی، مدل زنجیره ارزش بهینه و کاربردی برای استفاده در دانشگاه‎ها و مراکز آموزش عالی متقاضی ورود به عرصه آموزش الکترونیکی ارائه شده است.